ВОДА

ВОДА

Водата е неопходна за живот. Луѓето можат многу подолго да преживеат без храна отколку без вода. Единственото нешто кое ни е попотребно за живот од водата е воздухот.

Водата претставува околу 60-70% од нашата телесна тежина. Затоа, секое делче од нашето тело има потреба од неа за правилно да функционира. Недоволното внесување на вода води до дехидратација, а во таков случај нормалното функционирање на телото е невозможно. Дури и слабата дехидратација веднаш носи негативни последици како намалување на енергијата, главоболки, замор.

Водата го забрзува метаболизмот, го зголемува нивото на енергија, ја навлажнува кожата и му помага на телото да се ослободи од штетните токсини.

АНОМАЛИЈА НА ВОДАТА

Аномалија на водата. На температура од + 4°С, водата има најголема густина. На пониска температура, волуменот на водата се зголемува, а густината се намалува. Така, мразот има поголем волумен од иста маса течна вода, што значи помала густина. Сите други супстанци се однесуваат обратно (во цврста состојба супстанците имаат поголема густина отколку кога се во течна). Поради тоа ова својство на водата се вика аномалија на водата. Како полесен (со помала густина), мразот плива на површината на водата и не дозволува водата под него да замрзне. Ова својство на водата е многу важно за одржување на животот во природните води, при ниски температури. Од друга страна, оваа неправилност е причина за ронењето (ерозијата) на карпите и пукањето на водоводните цевки.

ВОДОРОДНИ ВРСКИ

Разликите во јачината на водородните врски во течната вода и во мразот се причина за аномалијата на водата. Течната вода има поголема густина од мразот, поради што мразот плива на површината на водата. Ова се должи на послабите водородни врски во мразот во однос на течната вода, што значи дека молекулите во мразот се на поголемо меѓусебно растојание отколку во течната вода. Тоа, пак, од друга страна значи дека иста маса мраз во однос на течната вода зафаќа поголем волумен , односно има помала густина.

ПЛОДОВА ВОДА

Амнионската течност или плодова вода, е течност што го штити бебето од надворешни повреди, удари и бучава, му овозможува слободно движење и создава предуслов за симетричен развојот на скелетот (коските) и мускулите на плодот.

Што е амнионската течност и која е нејзината улога?

Ако стомакот на мајката го замислиме како базен на бебето, тогаш водата во која тоа плива е плодова вода или амнионска течност. Таа е бистра, малку жолтеникава течност, а нејзината улога е повеќекратна: го штити бебето од надворешни повреди, удари и бучава, му овозможува слободно движење, со што се создава предуслов за симетрични развојот на скелетот (коските) и мускулите на бебето. Обезбедува соодветна развојот на белите дробови, бубрезите и гастроинтестиналниот тракт. Амнионската течност циркулира постојано - така бебето ја голта и вдишува, а со издишувањето и мокрењето ја исфрла во својот мал базен.

Како се создава амнионската течност и колкава е нормалната количина?

Амнионска течност се создава во бубрезите и белите дробови на фетусот, особено по 18 недела. Во текот на бременоста, волуменот се зголемува. Најголем е околу 34 недела од бременоста, кога е 1000 - 2000 милилитри, а пред раѓањето (во термин) 800 - 1200 милилитри. Количеството на амнионската течност не треба да биде ниту зголемена ниту намалена. Тоа може да биде показател за одредени пореметувања во развојот на плодот.

Од што се состои амнионската течност?

Аминионската течност се состои главно од вода, протеини, шеќер, натриум и калиум, антибактериски елементи итн. и до почетокот на раѓањето е стерилна. Таа содржи клетки на плодот (обично тоа се клетки од кожата).

 Што е дехидрација?

Дехидрација е состојба која се јавува кога некој ќе изгуби повеќе течност од што прима со што ја пореметува рамнотежата на минерали во телото. Се јавува аномалија со која клетките на телото се без потребната количина на вода.

Водата секојдневно се губи со дишење, потење, уринирање и со пробавата, затоа мораме да ја надоместиме со конзумирање на течности и со храна која содржи вода ( супи, сосови, овошје – лубеница, диња, портокал, зеленчук – крставици, тиквички, домат ).

Просечен возрасен човек, кој живиее во земја со блага клима излачува со урината 1,5 л вода. Додатен литар вода губи со дишење, потење и со пробавата. Храната обично содржи приближно 20% од сите течности кои ги внесуваме. По тие пресметки 2л дневно е доволна количина на течности која треба да ја внесеме во телото.

Препораките на експертите за прехрана се дека мажите треба да внесат 3 литри, а жените 2,2 литри течност дневно. Вообичаено (ако го имаме во предвид горниот пристап) знак дека сте внеле доволна количина течности е реткото чувство на жед и излачувањето на приближно 2 литри светло жолта урина.

 РИБАРСКА ПРИКАЗНА Двајца рибари отишле на риболов. Едниот бил искусен рибар, а другиот не. Секојпат, кога искусниот рибар ќе фател голема риба, ќе ја ставел во голема кутија со мраз, за да ја одржува свежа. А кога неискусниот рибар ќе фател голема риба, тој ја враќал назад во водата. Искусниот рибар го набљудувал тој ритуал цел ден, па на крајот од денот, уморен од гледањето како неискусниот рибар ги враќа големите риби назад во водата, го прашал: „Зошто постојано ги враќаш назад во водата сите големи риби, кои преку денот ги фаќаш?“ Неискусниот рибар одговри: „Затоа што имам мала тава!“. ............ Понекогаш и ние самите личиме како тој неискусен рибар, ги отфрламе нашите големи планови, големи сништа, големи работи и големите можности, кои ни се нудат во животот. И сето тоа, само затоа што нашата тава е премала за нашата риба.

РУБИН

РУБИН

Во Македонија се наоѓа единственото европско наоѓалиште на рубини. Дали сте знаеле дека многу скапоцени камења што можете да ги видите во светските каталози се прокриумчарени од Прилепско. Странците го купуваат скапоцениот камен по багателни цени. Поради неупатеноста и желбата за заработка, кај прилепчани поминала приказната дека станува збор за минералот корунд и тоа од најниска класа. Рубини во Македонија има и може да се најдат во лежиштата на доломитските мермери како што е прилепскиот сивец.

Чоколадо

Светски ден на чоколадото - 11 септември

 Чоколадо

Мешавина од какао паста, шеќер и какао путер, во различни пропорции во зависност од типот на чоколадото (горчливо, слатко-горчливо, црно, бело и тн). Црно чоколадо, има најголема содржина на какао, тоа е мешавина од какао маса, додатен шеќер и какао путер. Млечно чоколадо, претставува мешавина од какао паста, шеќер и млеко. Бело чоколадо се прави од какао путер, шеќер и млеко. Страста за чоколадото не познава возраст. Во државите каде се произведуваат најпознатите трговски марки, чоколадото било издигнато како култ. Таму се изградени музеи на чоколадо, хотели од чоколадо и безброј продавници кои нудат само чоколадо. Во некои градови може да сретнете фестивали на чоколадото, а во други да научите за историјата на ова слатко задоволство. 
Реклама за македонско чоколадо од 1953 год.:

Македонија 
Македонците годишно јадат околу 22000 тони чоколадо, бонбони, вафли и други слатки производи. Годишно увезуваме 11000 тони слатки производи, додека уште толку се произведуваат во Македонија. Најстара македонска фабрика за чоколадо и слатки производи е  ,,Европа". Формирана е 1882 година како занаетчиска работилница за производство на бомбони, локум и слични производи од шеќер, а денес е фабрика со врвен квалитет која своите производи ги пласира во и надвор од Македонија. 
Швајцарија

Швајцарија е татковина на некои од најпознатите марки чоколадо, достојно познати како првенци за квалитет во оваа област. Швајцарија е земја со нависока потрошувачка на чоколадо по глава на жител (12 килограми годишно).

Во 1819 година се отворила првата фабрика за производсво на чоколадо во близина на градот Веве (која денес е во сопственост на “Нестле“). Во 1826 година се појавила фабриката “Сушард“, која од 1884 година почнува да го прави чоколадото “Милка“. Во 1908 година во Берн почнла производството на “Тоблероне“ - добро познатото триаголник блокче со мед и бадем.

Белгија

Жителите на оваа земја веруваат дека белгиското чоколадо е храната на шампионите, афродизијак за интинмите парови, слабост на богатите и омилено лакомство на сите други. И кој би можел тоа да го оспори. Белгја е дом на повеќе од 15 фабрики за чоколадо, 16 музеи за чоколадо и на над 2000 продавници за чоколадо. Белгија произведува чоколадо над 170.000 тони годишно. 

Франција

Покрај тоа што е позната по производството на облека, вино и сирење, Франција е позната и по чоколадната индустрија. Во малото лозарско гратче Тан Лермитраж кој се наоѓа во близина на Лион, е централата на „Valrhona“. Основан во 1922 година од францускиот мајстор - слаткар, денес оваа марка е една од водечките производители на чоколада во светот, и претежно се фокусира на првокласни, луксузни и декоративни производи. „Valrhona“ има и сопствено училиште за професионални готвачи, мајстори за чоколадо и кетеринг.

Шпанија

Малото крајбрежно гратче Villajoyosa - чоколадниот град. Овде се наоѓа седиштето на најстариот производител на чоколадо „Valor“. Градот станува прочуен во 18 - от век, кога почнува да увезува какао зрна од Еквадор и Венецуела. „Valor“ почнува со производство на чоколадо во 1881 година и за кратко време тој бренд станува познат не само во Шпанија туку и во цела Европа. Една од привлечни работи во Villajoyosa е чоколадниот музеј, каде што ќе можете да видите како се приготвува слаткото задоволство.

МУЗЕИ НА ЧОКОЛАДОТО

1. The Chocolate Museum, Köln, Германија Сместена на реката Рајна, оваа футуристичка зграда на три ката нуди цела историја на чоколадото, а најголема атракција е познатата чоколадна фонтана. За добредојде на своите гости нуди вафел стапче замотано во топло чоколадо.

 2. Musee les Secrets du Chocolat, Geispolsheim, Франција Содржи театар, соба за чај и гифт шоп во кој може да се купат разни чоколадни производи меѓу кои и чоколадно пиво.

3. Pannys Amazing World of Chocolate, Phillip Island Chocolate Factory, Newhaven, Phillip Island, Викторија, Канада Е ова е вистинска туристичка акција. Таму можете да видите како се изработува чоколадото, а ќе ве воодушеви и скулптурата на Давид направена од чоколадо и цел чоколаден град.

4. Choco-Story Chocolate Museum; Bruges, Белгија На 4 ката овој музеј на посетителите нуди информации за производството на чоколадо, може да погледате и филмови во кино салата, а за крај останува дегустирање на чоколадните производи.

5. Museu de la Xocolata; Барселона, Шпанија Скулптурите во овој музеј се толку импресивни што ќе заборавите да гледате во чоколадото. Скулптурите се од сериозни дела па се до цртани ликови.

Мешунки какао

 Плодот од каковото дрво ги содржи зрната какао. Мешунките какао висат надоле од стеблото и може да достигнат во дожина и до 30 cm. За секоја мешунка се потребни 4 до 5 месеци за да созрее и содржи 30 до 40 какаови зрна.

Историја на чоколадото

Чоколадото започнува да се прави пред околу 2000 години во Централна Америка, во пределот на дождовните шуми. Маите и Ацтеките ги мешале семињата за да добијат помалку горчлив церемонијален напиток, кој бил наменет исклучиво за членовите на кралството. За дрвото се верувало дека е божествено (поради тоа Маите го нарекувале ’какао’ или ’Храна на боговите’), а неговите зрна дури се користеле како средство за размена (со 100 зрна се добивало една мисирка или роб). Популарноста на какото се ширело со цивилизацијата на Ацтеките и веќе доминирало парче од површината на Месоамерика насадена со какаово растение. Но, сеуште во Европа никој незнаел ништо во врска со тоа, се додека Хернандо Кортез не им претставил на шпанците засладена форма позната како "xocoatl". "Хocoatl" набрзо станало познато како "chocolat", сеуште скапо високо популарно за увоз и кое останува во наредните 300 години заштитен симбол за елитен напиток и општествен стасус на европските високи класи.

Во почетокот на 17-от век, шпанците извезувале чоколадо во прав (иако зрната какао ги чувале за себе како тајна) низ Европа. Како и со шеќерот, така и ова било скапа стока која само малкумина привелигирани можеле да си ја дозволат. Навистина, во Франција чоколадото бил државен монопол и можело да се конзумира само од страна на членовите на кралскиот суд. Како и Маите и Ацтеките пред нив, така и Европејците развиле сопствени ритуали за конзумирање на овој статусен симбол – дизајнирање на украсни порцелани и сребрени сетови за сервирање со цел понатамошно втемелување на нивното богатство и моќ.

Дури во 19-от век започнува масовно производство на чоколадото. Новите технолошки пронајдоци како што се парната машина, машината за обработка на какаото овозможиле да се произведуваат големи количини на чоколада и тоа ефтино и брзо. Слатки, кремирани, цврсти чоколадни бонбони за јадење биле сега достапни во однос на цената за многу поширока јавност. Денес, обработката на какаото во основа останува иста како од времето на Ацтеките. Но модерните машини и техники кои се применуваат доста го имаат подобрено како квалитетот на чоколадото така и квалитетот на различните варијации на вкусови и форми кои произлегуваат од него. После Втората Светска Војна, забележан е голем напредок во правењето на квалитетно чоколадо од страна на оние кои произведувале чоколадни производи во земјите како што се Франција и Белгија. Резултатот од она што е чоколадото во денешна Европа е секојдневен производ со задоволство во конзумирањето.

фустани од чоколадо

Ѕуница (виножито, божилак)

Ѕуница (виножито, божилак)

Народни објаснувања:

Кога по дождот ќе се појави ѕуницата (божилак, ѕунка, виножито) народот верувал дека наскоро нема да заврне дожд. Исто така верувал дека оној што може ѕуницата да ја прескокне или да помине под неа, може да го смени полот: машко да се престори во женско и обратно. 

Тамо каде што краиштата на ѕуницата паѓаат, народот велел дека таа пие вода, а некои верувале дека таму било закопано благо. Народот ги толкувал и боите не ѕуницата: за црвената велел дека е вино, зелената - сеидбата (посевите), жолтата кожурци (чаури ), сината - пари. Која боја преовладувала, тоа ќе го имало во годината во изобилство. Другите бои на ѕуницата народот не ги препознавал.

 Научни објаснувања:

Ѕуница (уште наречена Божилак или Виножитото) е оптички и метеоролошки феномен кој се базира на принципот на дисперзија на светлината.

До појавата на Ѕуницата доаѓа поради појавите на прекршување на светлината, како и појавата на тотална рефлексија. Сите тие појави настануваат во ситните капки вода, кога истовремено врне дожд и грее Сонце. Во секоја капка доаѓа до разложување на белата светлина како во мали призми. Во водата, како и во стаклото светлината со различни бранови должини има различни брзини на ширење. Тоа значи дека различно се прекршуваат. Светлината која има најкуса бранова должина (виолетовата) најмногу се прекршува, а тие со подолгите бранови должини се прекршуваат помалку. Црвената светлина има најголема бранова должина и таа најмалку се прекршува. Во илјадници ситни дождовни капки даѓа до вакво разложување на белата сончева светлина во нејзините бои создавајќи прекрасн лак од боите на спектарот (црвена, портокалова, жолта, зелена, сина, виолетова)

Илинден или денот на Св. Илија

Според народните верувања, Свети Илија (хебрејски:אליהו Eliyahu) се смета за клучар кој го отклучува или заклучува небото и го пушта или запира дождот, бидејќи се верува дека тој управува со летните грмотевици. Пророкот Илија живеел околу 900 години пред Исус Христос (поточно роден е во 816 година пред Христа) во местото Тесвит, поради што во Библијата е наречен Тесвиќанин.

За неговото дело е напишано во Стариот завет, Новиот завет, Талмудот и Коранот ,  што значи дека е почитуван во многу религи: јудаизмот, христијанстото, исламот, Бахајството, Јеховите сведоци, Мормонизмот. 

Кога се родил Илија татко му Савах видел необичен знак, околу бебето имало многу Божји ангели гои го повиле со оган и му давале пламен да јаде. Ова случка таткото ја раскажал на свештениците, а еден од нив му рекол да не се грижи зашто детето ќе биде под Божја заштита, зборот ќе му биде силен како оган, животот ќе му биде посветен на Господ и ќе суди со меч и со оган. Името Илија значи крепост Господова. Целата младост Илија ја минал во молитви, често повлекувајќи се во пустина за да може во тишина да се моли и да размислува.
Во текот на животот направил многу пророштва кои се оствариле, се молел за дожд во време на суша, лекувал болни, а познато е и неговото воскреснување на синот на вдовицата која го примила кај себе. Негова главна карактеристика е тоа што верата во единствениот Бог ја ширел без страв и многу брзо, наспроти бројните богови во кои во тоа време се верувало.

Пред крајот на животот Илија за свој наследник во пророкувањето го одредил Елисеј. Кога дошло времето за тоа Господ испратил по Илија огнена кочија што ја влечеле пламени коњи. Илија седнал во неа и таа се подигнала кон небото, а тој му ја фрлил својата горна облека на Елисеј, пренесувајќи му ја на тој начин дарбата за пророкување.

Во чест на пророкот Илија Светата христијанска црква го востановила празникот што се празнува на 2 август според новиот, односно на 20 јули според стариот календар. Свети Илија се смета за празник на кожуварите, самарџиите и ќерамидџиите.
На Свети Илија именден празнуваат: Илија, Иљо, Илко, Илинден, Илинка, Илина..

МЕД

МЕД

Медот претставува најсовршениот производ на природата, во него се наоѓаат скоро сите состојки кои го градат човековиот организам. Нектарот кого пчелите го собираат од цвеќињата е главен извор на глукозата и фруктозата, кои се главните состојки на медот.

Неверојатните растителни состојки кои се наоѓаат во медот му даваат силен поттик на имунолошкиот систем. Сировиот мед е полн со витамини и има големо количество на минерали кои се од витално значење за зачувување на здравјето, како што се калциум, железо, цинк, калиум,фосфор,магнезиум, бакар, хром, манган и селен. Медот содржи аминокиселини, кои се градбени делови на природата. Исто така, сировиот мед е полн со ензими. Ензимите се неопходни за апсорбција на храната, обнова на телото, здравјето на ќелиите и скоро сите останати биолошки процеси.

Медот не содржи повеќе од 15% вода. Тајната за производство на правиот природен пчеличен мед, пчелите ја носат своето тело и организамот за варење кои тој производ го претвораат во продукт речиси незаменлив во човечката исхрана.

Прополис

Прополисот е супстанца која настанува со мешање на растителните материи кои ги собираат пчелите со дигестивниот организам и восокот. Пчелите со прополисот го затвораат саќето и ги затвораат пукнатините. На изглед, прополисот е смолеста материја со жолто-зелена до темно црвена боја. Ако се чува подолго, станува темна, а ако е изложено под сонце ја губи еластичноста. Има карактеристично смолест мирис и горчлив вкус, а по структура е густ и хомоген. Прополисот содржи околу 200 состојки, од кои најважни се есенциалните масла, растителните балзами и смола, цвениот прав, витамини, олигоелементи итн.

Најважни активни сусптанци на прополисот се полифинолните соединенија - флавоноиди (галангин, кверцетин, кепферол, пиноцембрин итн.). Флавоноидите имаат низа корисни фармакотерапевтски дејства од кои најважни се антиоксидациони, антимикробни (делуваат на ќелиите на бактериите, габите и вирусите), антитуморски, хематотерапевтски, антифламаторни и кардиопротективни ефект.
Благодарејќи на својот состав, прополисот се користи при лечење на различни бактериски, габични и вирусни заболувања. Поради неговите лековити својства се нарекува лек на 21 век. Прополисот се применува кај респираторните проблеми, при инфекции на усната шуплина, во дерматологијата (акни, екцеми, изгореници), кај инфекции на дигестивниот трак, за заштита на ткивото на црниот дроб и за јакнење на имунолошкиот систем. Прополисот наоѓа примена и во козметиката, благодарение на неговото антимикробно дејство и влијание на брзото регенерација на ткивата.
Прополис на пазарот е застапен во облик на капки, спреј, таблети, капсули, масти, креми.

ДАЛИ СТЕ ЗНАЕЛЕ?

Медот еден од најздравите продукти во нашата исхрана. Од него можете да направите и одличен сируп против кашлање, иако можете секојдневно да го конзумирате, барем по една лажичка дневно.

Измешајте една лажичка мед со лимон или повеќе дози, а со тоа го добивте и вашиот сируп. Медот е добар, а и заштитува од бактеријски инфекции и ги лечи уринарните тегоби. Го смалува и нивото на лошиот холестерол. Медот ги јакне белите крвни зрнца и го штити организмот од бактерии. Две лажички цимет и една лажичка мед, помешани во чаша вода, ги уништуваат миробите присутни во мочниот меур. Ова е добар лек против уринарни инфекции. Ако испиете чај во кој сте додале три лажички цимет и две лажички мед, во вашиот организам ќе се намали нивото на хорестерол за 10% и тоа за неколку часа. Медот е добар и лековит уште за многу други болести, но најчесто кај нас се користи против настинка.

Ппотив  мамурлак

Дали знаевте дека леб и бисквити намачкани со мед, како и друга храна богата со фруктоза, го олеснува мамурлакот според некои нутриционисти. Тоа е затоа што фруктозата, природен шеќер, го стимулира брзото разградување на алкохолот во крвта.

Медот неопходен за време на бременоста

Потребата за железо во бременоста е двојно поголема, па се препорачува внесување на мед трипати на ден, половина час пред јадење и тоа по една или две лажици шумско – ливадски мед, растворен во чаша вода.

Присуството за железо, бакар и кобалт во медот, кои ги нема во мајчиното млеко, како и фолна киселина, го подобрува составот на крвта, ја поправа слабокрвноста (се зголемува бројот на црвени крвни зрнца и хемоглобинот). Содржината на минерали во медот варира во зависност од видот, колку е потемен медот толку е поголем бројот на минерали и обратно.

Некои експерти препорачуваат жените да јадат мед од зачнувањето, особено во првите три месеци од бременоста, бидејќи ги намалува мачнините и повраќањето, го враќа доброто расположение, го збогатува организмот со хранливи состојки, го намалува уморот и ја спречува анемијата. Исто така докажано е дека консумирањето мед за време на бременоста и доењето ги подобрува соматските и интелектуалните функции на детето. Богатството од хранливи состојки, етерични масла, ензими, витамини и минерали го подобруваат апетитот кај децата.

КАКО ДА ГО ПРЕПОЗНАЕТЕ ПРИРОДНИОТ МЕД?

Медот е извор на здравје, но треба да внимаваме и на неговото потекло. Експертите велат дека постојат три основни видови мед: природен (чист), фалсификуван и вештачки. Природниот е чиста суровина мед и содржи богати витамини и минерали. Во таканаречениот „фалсификат” има и други состојки, а вештачкиот е чиста хемија, има шеќерен или пченкарен сируп, адитиви и бои.

Најсигурниот начин за да дојдете до природниот мед е да го купите од пчелар. Чистиот и природен мед во себе не содржи вода. Стручњаците советуваат дека и покрај добрите состојки на медот, бебињата до една година не треба да го консумираат.

Еден од триковите за да препознаете дека медот е природен е да го протриете малку меѓу палецот и показалецот, додека не се распадне. Дел од медот ќе се апсорбира во кожата бидејќи чистиот мед останува. Природниот мед не е леплив, а доколку има спротивен ефект, тоа значи дека во него има шеќери или вештачки засладувачи.

Друг начин за да го испробате квалитетот на медот е да ставите неколку капки на хартија. Чистиот мед нема да ја пробие хартијата долго време бидејќи не содржи вода.

Во чаша со вода ставете една лажица мед, природниот мед ќе се згрутчи и ќе се спушти до дното, а вештачкиот ќе се разлее.

Намачкајте го лебот со мед. Природниот за неколку минути ќе го стврдне лебот, додека вештачкиот, поради водата, ќе го навлажни парчето.

Сигурен и видлив начин да ја проверите вредноста на медот е и кристализацијата. Природниот мед ќе се кристализира со тек на време, додека вештачкиот ќе остане како сируп.

Врвот на шкорчето макнете го во медот и обидете се да го запалите. Доколку медот е природен, шкорчето ќе се запали, во спротивно – нема.

МАТИЧЕН МЛЕЧ

Се смета дека матичниот млеч е најсовршена супстанца во природата и најсилен биостимулатор, биоенергетик и имуномодулатор. Матичниот млеч е единствен природен производ кој има преку 150 биолошки активни состојки: ги содржи сите пет главни хранливи материи кои го изградуваат животот – белковини, масти, јаглени хидрати, витамини од групите B,витамин E и С, најважни минерали, ензими, коензими, 23 аминокиселини меѓу кои и осум есенцијални.
Посебното својство на матичниот млеч е во тоа што тој влијае на ниво на клетката, врши детоксикација, ја стимулира нејзината функција и нејзината делба. Матичниот млеч е единствен природен производ кој има способност да ги регенерира клетките, да ги обновува и подмладува. Го стимулира и растењето и развитокот на организмот и го успорува неговото стареење.
Матичниот млеч дејствува на сите делови на нашиот организам: на нервите, мозокот (концентрација, способност за паметење, учење, координација на движењето), го зајакнува имунолошкиот систем и ја зголемува отпорноста бидејќи биостимулаторите кои ги содржи ги поттикнуваат антителата и леукоцитите. Ја зголемува подвижноста и циркулацијата а со тоа поволно влијае на кардиоваскулаторниот и нервниот систем, го ублажува уништувањето на нервните клетки, го нормализира крвниот притисок, го забавува процесот на атеросклерозата, појавата на проширените вени, инфарктот, и го забрзува оздравувањето од веќе постоечките кардиоваскуларни заболувања.
Матичниот млеч ја стимулира работата на жлездите со внатрешно лачење и ги намалува ризиците за појава на многу болести. Дејствува на тиреоидната жлезда која го регулира метаболизмот и така помага во балансирање на метаболизмот. Ја обновува функцијата на панкреасот и потпомага во природното лачење на инсулинот, а ги санира и психичките пореметувања настанати од дијабетесот. Го нормализира хормонскиот статус кај жените и мажите и помага во отстранување на причината за стерилитет.
Како друга корисна функција е и поволното дејство врз работата на надбубрежните жлезди и лачењето на адреналинот, што влијае на зголемување на отпорноста на стресот и ги смалува последиците од истиот. Влијае на подвижноста на ‘рбетниот столб и ги намалува болките настанати со пореметување на ‘рбетниот столб. Го зајакнува нервниот систем и влијае на подобрување на психичката состојба и општото расположение. Ја забрзува детоксикацијата на организмот, ги санира последиците од радиоактивноста и ја подобрува општата виталност на организмот.
Матичниот млеч можат да го користат сите без разлика на годините и здравствената и психичката состојба, а посебно се препорачува на сите кои се изложени на умствени и физички напори и работат во екстремно тешки услови. Матичниот млеч тешко се чува: кога ќе се извади од кошницата трае само 48 саати, ако се стави веднаш во мед може да стои 7 дена, а потоа главните својства, т.е. неговата биоактивност се губи, но одредени својства може да се задржат и до година дена.
Заради сите овие својства кои ги има матичниот млеч научниците дури триесет години работеле на тоа да пронајдат начин како да се сочува матичниот млеч повеќе од 7 дена. Така Руската академија на науки во почетокот на деведесетите години успеала со посебен метод на лиофилизација да го одвои и сочува во облик на гранули со гарантиран рок на употреба до две години.

Да береше секоја пчела мед, бумбарон ќе собереше најмногу.

Скопје

СКОПЈЕ

Октавијан Август (латински:Gaius Iulius Caesar Octavianus Augustus)

 Скопје е формирано во времето на римскиот Император Октавијан Август ( 13 - 11 година пред новата ера ) под името Скупи. Се развил од логор ( castrum ) на двете Македонски легии ( Петта Македонска и Четврта Скитска ) кои и служеле на Римската држава. Скупи бил дел од областа Дарданија и дел од провинцијата Мезија.

Името Скупи (скупи = колиба, засолниште, стреа ) за прв пат се појавува кај племето Пеонци. Скупи им значело “населба на див народ“.

Во 694 година после Христа, Словенското племе Брсјаци го завзеле Скупи и му го дале името Скопје.

Од 974 до 1014 година Скопје станува дел од државата на Цар Самоил.

Во 1346 година, српскиот цар Душан е крунисан во Скопје кое станало главен град на неговото царство.

1392 година Скопје го освоила Отоманската Империја и станал Ускуп.

1555 година се случил силен земјотрес во Скопје.

На 25 октомври 1689 година Скопје било освоено од Австро - Унгарскиот генерал Пиколомини , кој го запалил поради чума, од која и самиот генерал после неколку дена заболел и умрел во Скопје.

Во 1869 година на Камениот мост бил наденат на кол и фрлен во реката Вардар легендарниот војвода Карпош, наречен “Селски крал“, водач на востанието на Кратовските рудари.

Во 1836 година во Скопје е отворено првото јавно Словенско училиште. Најголем придонес за тоа има Јордан Хаџи - Константинов - Џинот.

На 12 октомври 1912 година после 5 века владеење, од Скопје се протерани Османлиите и Скопје потпаѓа под српска окупација .

За време на Прва Светска Војна, Скопје е под Бугарско – Австро Унгарска окупација .

По завршувањето на Првата Светска Војна , во 1918 година Скопје станува дел од Југославија , управувана од диктатурата на српскиот крал.

Во Втора Светска Војна, Скопје било окупирано од Бугарската фашистичка држава.

На 13 Ноември 1944 година, Скопје било ослободено од Македонската Ослободителна Војска и од тогаш педесетина години било главен град на една од федеративните републики на Југославија - Македонија.

Во 1962 година се случи голема поплава на реката Вардар во Скопје.

На 26 Јули 1963 година се случи силен земјотрес и го разурна Скопје со илјадници жртви.

На 8 Септември 1991 година, Скопје станува главен град на новата независна држава Македонија.

Денешно Скопје - град кој умее да се радува.

ВРЕДНА МРАВКА

ВРЕДНА МРАВКА

Си живеела еднаш една среќна и вредна мравка која секој ден доаѓала рано наутро, прва на работа. Цел ден работела вредно, била весела ведра и додека работела си потпевнувала весели песнички. Таа била среќна додека работела и нејзините резултати биле одлични. Но, работела без насоки, затоа што немала шеф. Затоа господинот стршлен, директорот на фирмата, одлучил дека таквата ситуација не може да потрае и ја вработил буба марата, која имала големо искуство во управувањето.
Првата грижа на буба марата била да организира следење на доаѓањето и заминувањето од работа на мравката. За таа цел вовела систем за евиденција на доаѓање и напуштање на работното место. Поради зголемениот обем на работа околу документацијата вработиле и секретарка која што подготвувала документи и извештаи.
Пајакот, кој бил поставен на таа функција, веднаш воспоставил систем на архивирање и станал одговорен и за преземање на телефонските повици.
Во меѓувреме среќната мравка само си работела и си работела..... Директорот стршлен бил воодушевен од извештаите што ги добивал од буба марата и наскоро посакал споредбени студии со графикони и анализи на трендовите на развој.
Поради зголемениот обем на работа неопходно било да вработат и крт кој директно би му помагал на директорот, па затоа веднаш му купиле нов компјутер и печатач.
Набргу среќната мравка почнала да се жали на таа административна војска со која морала да се бори. Директорот увидел дека е потребно веднаш да се реагира.
Креирал ново работно место, шеф на службата, кој директно би ја надгледувал среќната и вредна мравка. На новото работно место го вработил штурецот кој веднаш по доаѓањето го сменил целокупниот мебел во канцеларијата и си набавил соодветно обликувана столица и нов компјутер со ЛЦД екран.
Бидејќи пораснал бројот на компјутери, морало да се купи и да се инсталира мрежен сервер.
Новиот шеф на службата сфатил дека итно му е потребен помошник (кој му бил помошник и во претходната фирма) за подготвување на стратешки нацрт за управување и пресметки во фирмата.
Во позадината на целата приказна мравката била сè помалку среќна и сè помалку продуктивна.
Шефот, штурецот со воодушевување заклучил дека треба да се изготви студија за социјалното расположение и задоволството на вработените во фирмата.
Кога директорот, стршлен ги погледнал бројките, сфатил дека фирмата во која работела среќната и вредна мравка, повеќе не е рентабилна како порано и длабоко се замислил.
Изнајмил елитен советник, господинот буф, кој требало да направи детална ревизија на фирмата и да предложи решение за подобрување на рентабилноста, за фирмата да работи рентабилно како порано.
Господинот буф по тримесечно детално анализирање на односите во фирмата, на директорот му го предал следниот извештај: „Во фирмата има премногу вработени!“.
Директорот стршлен ја прифатил стручната анализа и веднаш ја отпуштил мравката.

Поука

Никогаш немојте да бидете среќна и вредна мравка. Многу повеќе се исплатува да се биде неспособен и ништо да не се работи. Неспособните немаат потреба од сопствен надзорник.

Ако покрај сè сте продуктивни, немојте да покажете дека сте весели додека работите, бидејќи за тоа нема оправдување.

Ако сепак сакате да сте вредна мравка, отворете сопствена фирма и така нема да морате да работите за стршленот, бубамарата, пајакот, кртот, штурецот и бувот.

За жал, целата приказна се темели на научни истражувања кои велат дека повеќето луѓе сепак тежнеат кон паразитски живот.

МОДЕРНА ВЕРЗИЈА - ШТУРЕЦОТ И МРАВКАТА

Било пролет и мравката си работела во нивата. Поминал штурецот со џип и со две згодни риби.

- Мравко, ај со нас ќе одиме на планина да се журкаме.

- Не можам, ќе дојде зимата ќе мора нешто да јадам.

Дошла есен и мравката пак си била во нивата. Пак поминал штурецот со џип и со две други згодни риби.

- Мравко, ај со нас ќе одиме некаде на топло да се бањаме, ќе се зезаме, женски, пиво, журки...

- Не можам, еве работам, еве ја зимата, ќе мора нешто да се јаде.

Дошло зима, мравката си седела во својот топол дом, си грицкала семки и гледала телевизија. Кога на вратата тропнал штурецот во скијачко одело и со две други риби.

- Мравко, ај со нас на скијање.

- А бе не можам... одете вие... ама ако го сретнете оној писателот Лафонтен, кажете му дека ќе му .... ....., каже те му дека никогаш нема да му простам.

ПОУКА:

За премногу работа награда можете да добиете само во басните на Ла Фонтен.