Чоколадо

Светски ден на чоколадото - 11 септември

 Чоколадо

Мешавина од какао паста, шеќер и какао путер, во различни пропорции во зависност од типот на чоколадото (горчливо, слатко-горчливо, црно, бело и тн). Црно чоколадо, има најголема содржина на какао, тоа е мешавина од какао маса, додатен шеќер и какао путер. Млечно чоколадо, претставува мешавина од какао паста, шеќер и млеко. Бело чоколадо се прави од какао путер, шеќер и млеко. Страста за чоколадото не познава возраст. Во државите каде се произведуваат најпознатите трговски марки, чоколадото било издигнато како култ. Таму се изградени музеи на чоколадо, хотели од чоколадо и безброј продавници кои нудат само чоколадо. Во некои градови може да сретнете фестивали на чоколадото, а во други да научите за историјата на ова слатко задоволство. 
Реклама за македонско чоколадо од 1953 год.:

Македонија 
Македонците годишно јадат околу 22000 тони чоколадо, бонбони, вафли и други слатки производи. Годишно увезуваме 11000 тони слатки производи, додека уште толку се произведуваат во Македонија. Најстара македонска фабрика за чоколадо и слатки производи е  ,,Европа". Формирана е 1882 година како занаетчиска работилница за производство на бомбони, локум и слични производи од шеќер, а денес е фабрика со врвен квалитет која своите производи ги пласира во и надвор од Македонија. 
Швајцарија

Швајцарија е татковина на некои од најпознатите марки чоколадо, достојно познати како првенци за квалитет во оваа област. Швајцарија е земја со нависока потрошувачка на чоколадо по глава на жител (12 килограми годишно).

Во 1819 година се отворила првата фабрика за производсво на чоколадо во близина на градот Веве (која денес е во сопственост на “Нестле“). Во 1826 година се појавила фабриката “Сушард“, која од 1884 година почнува да го прави чоколадото “Милка“. Во 1908 година во Берн почнла производството на “Тоблероне“ - добро познатото триаголник блокче со мед и бадем.

Белгија

Жителите на оваа земја веруваат дека белгиското чоколадо е храната на шампионите, афродизијак за интинмите парови, слабост на богатите и омилено лакомство на сите други. И кој би можел тоа да го оспори. Белгја е дом на повеќе од 15 фабрики за чоколадо, 16 музеи за чоколадо и на над 2000 продавници за чоколадо. Белгија произведува чоколадо над 170.000 тони годишно. 

Франција

Покрај тоа што е позната по производството на облека, вино и сирење, Франција е позната и по чоколадната индустрија. Во малото лозарско гратче Тан Лермитраж кој се наоѓа во близина на Лион, е централата на „Valrhona“. Основан во 1922 година од францускиот мајстор - слаткар, денес оваа марка е една од водечките производители на чоколада во светот, и претежно се фокусира на првокласни, луксузни и декоративни производи. „Valrhona“ има и сопствено училиште за професионални готвачи, мајстори за чоколадо и кетеринг.

Шпанија

Малото крајбрежно гратче Villajoyosa - чоколадниот град. Овде се наоѓа седиштето на најстариот производител на чоколадо „Valor“. Градот станува прочуен во 18 - от век, кога почнува да увезува какао зрна од Еквадор и Венецуела. „Valor“ почнува со производство на чоколадо во 1881 година и за кратко време тој бренд станува познат не само во Шпанија туку и во цела Европа. Една од привлечни работи во Villajoyosa е чоколадниот музеј, каде што ќе можете да видите како се приготвува слаткото задоволство.

МУЗЕИ НА ЧОКОЛАДОТО

1. The Chocolate Museum, Köln, Германија Сместена на реката Рајна, оваа футуристичка зграда на три ката нуди цела историја на чоколадото, а најголема атракција е познатата чоколадна фонтана. За добредојде на своите гости нуди вафел стапче замотано во топло чоколадо.

 2. Musee les Secrets du Chocolat, Geispolsheim, Франција Содржи театар, соба за чај и гифт шоп во кој може да се купат разни чоколадни производи меѓу кои и чоколадно пиво.

3. Pannys Amazing World of Chocolate, Phillip Island Chocolate Factory, Newhaven, Phillip Island, Викторија, Канада Е ова е вистинска туристичка акција. Таму можете да видите како се изработува чоколадото, а ќе ве воодушеви и скулптурата на Давид направена од чоколадо и цел чоколаден град.

4. Choco-Story Chocolate Museum; Bruges, Белгија На 4 ката овој музеј на посетителите нуди информации за производството на чоколадо, може да погледате и филмови во кино салата, а за крај останува дегустирање на чоколадните производи.

5. Museu de la Xocolata; Барселона, Шпанија Скулптурите во овој музеј се толку импресивни што ќе заборавите да гледате во чоколадото. Скулптурите се од сериозни дела па се до цртани ликови.

Мешунки какао

 Плодот од каковото дрво ги содржи зрната какао. Мешунките какао висат надоле од стеблото и може да достигнат во дожина и до 30 cm. За секоја мешунка се потребни 4 до 5 месеци за да созрее и содржи 30 до 40 какаови зрна.

Историја на чоколадото

Чоколадото започнува да се прави пред околу 2000 години во Централна Америка, во пределот на дождовните шуми. Маите и Ацтеките ги мешале семињата за да добијат помалку горчлив церемонијален напиток, кој бил наменет исклучиво за членовите на кралството. За дрвото се верувало дека е божествено (поради тоа Маите го нарекувале ’какао’ или ’Храна на боговите’), а неговите зрна дури се користеле како средство за размена (со 100 зрна се добивало една мисирка или роб). Популарноста на какото се ширело со цивилизацијата на Ацтеките и веќе доминирало парче од површината на Месоамерика насадена со какаово растение. Но, сеуште во Европа никој незнаел ништо во врска со тоа, се додека Хернандо Кортез не им претставил на шпанците засладена форма позната како "xocoatl". "Хocoatl" набрзо станало познато како "chocolat", сеуште скапо високо популарно за увоз и кое останува во наредните 300 години заштитен симбол за елитен напиток и општествен стасус на европските високи класи.

Во почетокот на 17-от век, шпанците извезувале чоколадо во прав (иако зрната какао ги чувале за себе како тајна) низ Европа. Како и со шеќерот, така и ова било скапа стока која само малкумина привелигирани можеле да си ја дозволат. Навистина, во Франција чоколадото бил државен монопол и можело да се конзумира само од страна на членовите на кралскиот суд. Како и Маите и Ацтеките пред нив, така и Европејците развиле сопствени ритуали за конзумирање на овој статусен симбол – дизајнирање на украсни порцелани и сребрени сетови за сервирање со цел понатамошно втемелување на нивното богатство и моќ.

Дури во 19-от век започнува масовно производство на чоколадото. Новите технолошки пронајдоци како што се парната машина, машината за обработка на какаото овозможиле да се произведуваат големи количини на чоколада и тоа ефтино и брзо. Слатки, кремирани, цврсти чоколадни бонбони за јадење биле сега достапни во однос на цената за многу поширока јавност. Денес, обработката на какаото во основа останува иста како од времето на Ацтеките. Но модерните машини и техники кои се применуваат доста го имаат подобрено како квалитетот на чоколадото така и квалитетот на различните варијации на вкусови и форми кои произлегуваат од него. После Втората Светска Војна, забележан е голем напредок во правењето на квалитетно чоколадо од страна на оние кои произведувале чоколадни производи во земјите како што се Франција и Белгија. Резултатот од она што е чоколадото во денешна Европа е секојдневен производ со задоволство во конзумирањето.

фустани од чоколадо