Реката се запознава со пливање, а човекот со разговор.

недеља, 31. јул 2016.

ПАРАДОКСОТ НА НАШЕТО ВРЕМЕ

ПАРАДОКСОТ НА НАШЕТО ВРЕМЕ
Парадоксот на нашето време да имаме поголеми згради, а пократки нерви. Широки патишта, а кратки видици. Трошиме повеќе отколку што имаме. Купуваме повеќе, уживаме помалку. Имаме големи куќи, а помали семејства. Повеќе удобност, а помалку време. Имаме повеќе дипломи, а помалку разум. Повеќе знаење, а помалку расудуваме. Повеќе стручњаци, а уште повеќе проблеми. Повеќе знаење во медицината, а се помалку здравје. Пиеме премногу, пушиме премногу, трошиме непромислено, се смееме помалку, возиме пребрзо, лесно се лутиме, предоцна легнуваме, стануваме преуморни, помалку читаме, премногу гледаме ТВ.... Ги зголемуваме нашите поседи, а ја намалуваме нашата вредност. Премногу зборуваме, премалку сакаме, пречесто мразиме. Научивме како да преживуваме, но не и како да живееме. Му додаваме на животот години, ама не и живот во годините. Патувавме на месечината, а проблем ни е да преминеме преку улица и да го запознаеме новиот сосед. Загосподаривме со надворешниот простор, ама не и со внатрешниот. Направивме големи, ама не и подобри работи.Го прочистивме воздухот, ја загадивме душата. Го разбивме атомот, но не и нашите предрасуди. Пишуваме повеќе, ама учиме помалку. Планираме повеќе, но постигнуваме помалку. Научивме да се брзаме, ама не и да чекаме. Имаме поголема заработувачка, ама понизок морал. Имаме се повеќе храна, а се повеќе сме неблагодарни. Произведуваме компјутери со се поголема меморија, ама разговараме се помалку и помалку. Преферираме квантитет, а го забораваме квалитетот. Ова се времиња на брза храна и споро варење, големи луѓе, а мали карактери, брза заработувачка и површни односи. Ова е време на мир во светот, а војна во куќата. Многу време, малку уживање. Време на разновидна храна, но на лоша исхрана. Се повеќе финансиски проблеми во семејството, а се повеќе разводи. Се повеќе луксузни куќи, но поделени домови. Ова се денови на брзи патувања, луксузна облека, низок морал..... Запомнете: Поминувајте се повеќе време со вашите сакани, бидејќи тие нема да бидат вечно покрај вас. Кажете некој убав збор на оној што ве гледа одоздола со доза на стравопочит, бидејќи таа мала личност наскоро ќе порасне и ќе замине. Не заборавајте да го прегрнете оној кој е покрај вас, бидејќи тоа е единственото богатство кое можете да го подарите на своето срце, а ништо не ве чини. Не заборавајте да кажете ТЕ САКАМ на вашиот партнер и на вашите сакани, но највеќе од се е тоа искрено да го мислите. Бакнежот и прегратката ќе ја излечат секоја повреда, ако доаѓаат длабоко од срцето. Не заборавајте да се држите за рака и да ги цените миговите кога сте заедно, бидејчи еден ден таа личност нема да биде тука. Најдете време да се сакате, најдете време да разговарате и најдете време да ги споделите вашите драгоцени мисли со другите. Смејте се често, долго и искрено. Смејте се се додека не изгубите здив. Издржете, одболувајте, преживејте. Во секоја прилика кажете им на луѓето кои ги сакате дека ги сакате, бидејќи животот не се мери со бројот на вдишувањата, туку во моментите кои ни го одземаат здивот.

Нема коментара:

Постави коментар