ДОБРИ ЛУЃЕ

ДОБРИ ЛУЃЕ

Двајца мажи, многу болни заедно лежеле во болница.
Едниот од нив секој ден имал можност да седи во својот кревет поради вадење вода од неговата плуќа. Неговиот кревет бил покрај прозорец.
Другиот маж морал постојано да лежи на грб.
Брзо се запознале и разговарале по цели денови. Разговарале за својата фамилија, своите домови, работата, каде биле во војска, и каде на одмор. Секој ден, мажот кој седел покрај прозорецот, му ги опишувал на другиот маж работите што ги гледа надвор.
Мажот на другиот кревет почнал да живее за моментите кога неговиот пријател седел и раскажувал за случувањата и боите на надворешниот свет. Низ прозорецот се гледал парк покрај  езеро со лебеди.
Гуски и лебеди си играле во водата, а малите деца ги спуштиле своите чамци во вода.
Млади парови во прегратка се шетале со цвеќе од сите бои. Големо, старо и јако дрво го разубавувало пејсажот, а во далечина се гледал светлиот град.
Кога мажот покрај прозорецот детално објаснувал, неговиот пријател на другиот кревет ги затварал очите и ги замислувал сите тие живописни сцени.
Еден ден човекот покрај прозорецот ја опишувал парадата, која се движела покрај езерото. Без оглед што неговиот пријател не ја слушнал музиката, тој ја видел во своите мисли. Така минувале денови и недели.
Едно утро медицинската сестра донела вода за миење на прозорецот , пронаоѓајќи го мртвото тело на човекот, кој мирно починал кога спиел. Растревожена повикала медицински персонал за да го пренесат телото во мртовечница.
Веднаш по тоа, другиот човек замолил да го преместат покрај прозорецот. Сестрата со задоволство му ја исполнила желбата, се погрижила да се смести удобно, па го оставила сам.
Со голем напор полека се подигнал на лакти, за прв пат да го види надворешниот свет.
Конечно имал прилика сам да ужива во убавините на надворешниот свет. Погледнал низ прозорецот и видел празен ѕид.
Човекот ја прашал сестрата зошто покојниот пријател толку убаво ги опишувал работите во надворешниот свет. Сестрата му одговорила дека бил слеп и не можел да го види ѕидот пред прозорецот. Рекла: „А можеби сакал да ве усреќи Вас?“